داستانی از دنیای هنر، فناوری و واقعیت تلخ جهان
جاستین سان، بنیانگذار ترون، اخیراً موزی را که در حراجی ساتبیز به قیمت ۶.۲ میلیون دلار خریداری کرده بود، خورد. این موز، بخشی از اثری هنری با عنوان «کمدین» از هنرمند ایتالیایی مائوریتسیو کاتلان بود. این اثر که در سال ۲۰۱۹ در آرت بازل میامی به شهرت جهانی رسید، تنها یک موز بود که با نوار چسب به دیوار نصب شده بود! سان در هتل پنینسولا هنگکنگ، ضمن خوردن این موز، آن را بسیار خوشطعم توصیف کرد و از این اقدام برای برجسته کردن شباهتهای بین هنر مفهومی، NFT و بلاکچین بهره برد.
شرکتکنندگان این مراسم بهعنوان یادگاری رولهای نوار چسب و موز دریافت کردند. سان همچنین وعده داد که ۱۰۰,۰۰۰ موز از یک فروشگاه محلی خریداری و در سراسر جهان توزیع خواهد کرد. با این حال، صاحب فروشگاه موز گفته است که چنین فروشی سودی برای او ندارد.
تفسیر این اتفاق
در جهانی که میلیونها انسان هر شب با گرسنگی سر بر بالین میگذارند، چنین اخباری بیشتر از آن که شگفتانگیز باشد، تلخ و آزاردهنده است. اینکه ۶.۲ میلیون دلار صرف خرید موزی شود که تنها به دیوار چسبیده و سپس به عنوان اثری هنری معرفی شود، شکاف عمیق بین اولویتهای واقعی بشر و زرقوبرق دنیای سرمایهداری را به نمایش میگذارد.
هنر مفهومی و فناوریهای نوینی مثل NFT بدون شک ابزاری برای پیشرفت خلاقیت و تکنولوژی هستند، اما این رویداد نشان میدهد که چگونه منابع مالی میتوانند صرف مواردی شوند که تأثیر چندانی در بهبود زندگی بشر ندارند. تصور کنید اگر تنها بخشی از این پولها برای رفع نیازهای اولیه افراد بیخانمان یا گرسنه صرف میشد، چه تغییراتی در جهان ایجاد میکرد.
این داستان نمادی از تضادهای دنیای مدرن است؛ جایی که خلاقیت و هنر گاهی از واقعیتهای دردناک زندگی روزمره فاصله میگیرند. شاید هدف واقعی این اثر، نه تحسین آن، بلکه ایجاد فرصتی برای تأمل در اولویتهای انسانی ما باشد.
نظرات کاربران